Sevillanas del adiós


Algo se muere en el alma, cuando un amigo se va

Cuando un amigo se va
Algo se muere en el alma
Cuando un amigo se va
Algo se muere en el alma
Cuando un amigo se va

Cuando un amigo se va
Y va dejando una huella
Que no se puede borrar
Y va dejando una huella
Que no se puede borrar

No te vayas todavía
No te vayas por favor
No te vayas todavía
Que hasta la guitarra mía
Llora cuando dice adiós

Un pañuelo de silencio, a la hora de partir

A la hora de partir
Un pañuelo de silencio
A la hora de partir
Un pañuelo de silencio
A la hora de partir

A la hora de partir
Porque hay palabras que hieren
Y no se deben decir
Porque hay palabras que hieren
Y no se deben decir

No te vayas todavía
No te vayas por favor
No te vayas todavía
Que hasta la guitarra mía
Llora cuando dice adiós

El barco se hace pequeño, cuando se aleja en el mar

Cuando se aleja en el mar
El barco se hace pequeño
Cuando se aleja en el mar
El barco se hace pequeño
Cuando se aleja en el mar

Cuando se aleja en el mar
Y cuando se va perdiendo
Qué grande es la soledad
Y cuando se va perdiendo
Qué grande es la soledad

No te vayas todavía
No te vayas por favor
No te vayas todavía
Que hasta la guitarra mía
Llora cuando dice adiós

Ese vacío que deja, el amigo que se va

El amigo que se va
Ese vacío que deja


Apaga o candil

Apaga o candil marica chús, chús
Apaga o candil que ten moita lus
Que ten moita lus moita claridá
Apaga o candil e achégate alá

Pasei por la tua porta
E mirei polo cerrollo
A ladra da túa nai
Meteume un pau por un ollo
Meteume un pau por un ollo
Ailelelo, ailelelo

Apaga o candil marica chús, chús
Apaga o candil que ten moita lus
Que ten moita lus moita claridá
Apaga o candil e achégate alá

A túa nai é chiculate
O teu pai chiculateiro
A túa nai lambe as cazolas
O teu pai lambe os pucheiros
O teu pai lambe os pucheros
Ailelelo, ailelelo.

Apaga o candil marica chús, chús
Apaga o candil que ten moita lus
Que ten moita lus moita claridá
Apaga o candil e achégate alá

Extraído de http://www.folkotecagalega.com